2007-04-24 Wstęp wzbroniony

Świat coraz bardziej wariuje.

Byłem koło Tesco, chciałem wrócić na skróty przez osiedle. Nie dało rady - całe osiedle pozamykane na klucz, wszystkie furtki! Jasne, boją się - meneli, terrorystów, a najbardziej to pewnie cyklistów. Strach. Strach. Zamknij na klucz, sprawdź, czy alarm jest włączony. W telewizorze znów mówili o tym mordercy. Nie jedź tramwajem, weź lepiej taksówkę. Na pewno nic Ci sie nie stanie, prawda? Nie wracaj za późno. Strach. Zadzwoń, jak dojedziesz. Wybudujmy wyższe płoty, zróbmy mocniejsze kraty, załóżmy droższe alarmy. Strach.

Jeżeli Pan domu nie zbuduje,
na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą.
Jeżeli Pan miasta nie ustrzeże,
strażnik czuwa daremnie.

(Ps 127, 1b)

Chociażbym chodził ciemną doliną,
zła się nie ulęknę,
bo Ty jesteś ze mną.

(Ps 23,4a)

Oto stoję u drzwi i kołaczę:
jeśli kto posłyszy Mój głos i drzwi otworzy,
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał,
a on ze Mną.

(Ap 3,20)

Mam nadzieję, że na moich drzwiach nie będzie wtedy napisu “Wstęp wzbroniony”…