Gdyby przypadkiem ktoś tu jeszcze zaglądał od czasu do czasu, życzę Wesołych Świąt Bożego Narodzenia! (Trochę późno, ale (i) świąteczny czas jeszcze trwa, (ii) komputer leżał wyłączony od dwóch-trzech dni, co innego było ważniejsze.) A zatem wszystkim czytającym te słowa życzę, by radość z Narodzenia Jezusa trwała przez cały rok, a nie tylko parę dni.
A ta radość jest spora, bo to się tylko tak niektórym wydaje, że to taki mały, słodki Jezusek, co kwili na sianku. A tu niespodzianka:
Potem ujrzałem niebo otwarte:
a oto - biały koń,
a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym,
oto sprawiedliwie sądzi i walczy.
Oczy Jego jak płomień ognia,
a wiele diademów na Jego głowie.
Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego.
Odziany jest w szatę we krwi skąpaną,
a imię Jego nazwano: Słowo Boga.
A wojska, które są w niebie, towarzyszyły Mu na białych koniach -
wszyscy odziani w biały, czysty bisior.
A z Jego ust wychodzi ostry miecz,
by nim uderzyć narody:
On paść je będzie rózgą żelazną
i On wyciska tłocznię wina zapalczywego gniewu Wszechmogącego Boga
Oczywiście, niechrześcijanie (jak zwykle) dziwią się chrześcijanom; tym razem mogą się dziwić, czemu się tak cieszymy z narodzin tak groźnego Wojownika. Ano dlatego, że On walczy po naszej stronie. I po tej wojnie (która, notabene, nie jest przeciwko krwi i ciału, jak objaśnia nam święty Paweł):
[…] otrze z ich oczu wszelką łzę,
a śmierci już odtąd nie będzie.
Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu
już [odtąd] nie będzie […]
Więc raz jeszcze: cieszmy się, bo urodził się Ten, który zmiażdżył głowę węża!
A po życzeniach jeszcze dwa akcenty, również radosne, chociaż radością bardziej przyziemną (ale wszak ta radość też pochodzi od Boga!). Oto pierwszy: jak narysować choinkę w TeXu.
A drugi, to garść wrażeń z otwarcia i przetestowania prezentu, który Św. Mikołaj zostawił mojej Najżońszej pod (realną) choinką: Airlines Europe, edycja polska.
- Czas rozgrywki: chyba ok. 120 minut (pudełkowy 75, myślę, że w 2 osoby da radę zejść do 60).
- Reguły bardzo proste, gdybym wyjaśniał Żonie przed północą, pewnie starczyłoby 5-10 minut
. - Trochę obawiałem się, jak będzie chodzić na 2 osoby. Otóż okazało się, że znakomicie. Oboje byliśmy bardzo zadowoleni.
- Już po jednej grze widzę, że – choć zasady proste – to jednak ilość i trudność decyzji spora. Efekt “za krótkiej kołderki” mocno widoczny (choć może nie aż tak, jak w Agricoli), jest trochę miejsca nawet na interakcję negatywną (ale na ludzkim poziomie).
- Plansza śliczna, samoloty całkiem ładne, banknoty trochę do bani, ale ogólnie komponenty na wysokim poziomie.
- Zaskakująco miodna mechanika gry kolejowej (pierwszej tego typu w mojej kolekcji), mimo, że mocno uproszczona, to sprzyjająca ciekawym zagraniom: spółek jest sporo (nawet w wersji 2p), nie da się oczywiście mieć pakietu większościowego w każdej, więc trzeba sprytnie alokować środki pomiędzy udziały w różnych firmach (oraz robić to w odpowiednim momencie).
Reasumując: solidna pozycja, na pewno jeszcze nieraz wyląduje na stole.
KategoriaBlog, KategoriaWiara, KategoriaTeX, KategoriaGryPlanszowe