Tak sobie dziś przeglądałem plik amsclass.dtx i oto, co znalazłem:
The command \upn can be used to force upright font for punctuation or digits in italic text.\let\upn=\textup
The function \@upn is used to force theorem numbers and similar elements to be upright even when the current font is italic. If a suitable italic font with upright numbers and punctuation is available, this function should be redefined to be a no-op.\providecommand\@upn{\textup}
Macro for making non-slanted numbers and punctuation in italic or slanted text. This is to avoid visual inconsistencies between numbers or parentheses in math and adjacent numbers or parentheses in text.\def\rom{\textup}
Refleksja numer 1. Przestałem mieć kompleksy, że czasem używam \def, czasem \let, a czasem \newcommand w swoich klasach.
Refleksja numer 2. Kogo w takim razie mam pytać, jak się pewne rzeczy robi w LaTeXu “elegancko”.
Refleksja numer 3. Czy ktoś w ogóle nad tym panuje?
Nie chcę przez to powiedzieć, że TeX jest do bani. TeX jest świetny. LaTeX jest (trochę) do bani. Czekamy na LaTeXa3 (albo używamy ConTeXta)… (Wbrew temu, co sądziłem, jednak drużyna LaTeXa pracuje całkiem intensywnie, a moja błędna opinia na jej temat była li i jedynie wynikiem ignorancji. Co więcej, wygląda na to, że w LateXu3 takich problemów nie będzie lub będzie dużo mniej. Ale o tym innym razem.)