W języku TeXa napisano wiele tzw. formatów, czyli zestawów poleceń wysokiego poziomu służących do składu. Najbardziej znane to:
plain TeX
Napisany przez samego Knutha. Jego zaletą jest prostota; jest to zarazem wada, ponieważ plain TeX nie wspiera automatycznego numerowania równań, generowania spisów treści czy bibliografii. Nadaje się za to dobrze do samodzielnego programowania nietypowych zadań - prostota kodu umożliwia łatwą zmianę praktycznie wszystkiego bez obawy, że modyfikacja w jednym miejscu będzie miała nieprzewidziane skutki uboczne w innym. Wiele osób, mówiąc TeX, ma na myśli właśnie plaina, w odróżnieniu od LaTeXa; w niniejszym serwisie słowo TeX jest używane na określenie programu TeX wraz z jakimkolwiek formatem.
LaTeX
Najbardziej chyba znany format TeXowy. Napisany przez Lesliego Lamporta, a następnie przejęty przez grupę znaną jako LaTeX team, jest tym, o czym myśli wiele osób, mówiąc lub słysząc TeX. Format ten umożliwia znakowanie semantyczne dokumentów, co jest jego główną zaletą; inne to łatwość rozszerzania funkcjonalności przez tzw. pakiety oraz popularność, szczególnie wśród matematyków i fizyków. (Większość czasopism matematycznych akceptuje prace napisane w LaTeXu i raczej nie chce słyszeć o żadnym innym formacie.)
ConTeXt
Stosunkowo nowy (ma zaledwie 17 lat!) format TeXowy, napisany przez Hansa Hagena. Funkcjonalnością zbliżony do LaTeXa, choć nie ma tak bogatego zaplecza modułów (odpowiedników LaTeXowych pakietów). Wydaje się za to nowocześniejszy, łatwiejszy w użyciu i lepiej przemyślany - zdecydowanie lepiej niż LaTeX radzi sobie np. z dołączaniem grafiki, składem w wielu kolorach czy definiowaniem niestandardowych układów strony.
Inne
Istnieją też inne formaty TeXowe, np. AMSTeX czy Texinfo; są one mniej popularne i nie znam się na nich, więc nie będę o nich pisał
.
KategoriaTeX, KategoriaLaTeX, KategoriaPlainTeX, KategoriaConTeXt